Achteloos zoeven de schuifdeuren van aankomsthal 3 open. Er druppelt wat vliegtuigpersoneel binnen, de laatste passagier, een schoonmaker duwt zijn karretje richting de dranghekken. Overdag wemelt het hier van de wachtende familieleden, geliefden met glimmende hartvormige ballonnen, reisleiders met kartonnen bordjes. Nu staan er slechts twee mannen. Eén met een grote bos witte rozen, de ander met een spandoek. ‘Welcome to the Netherlands Irina’. Naast de tekst een foto van een meisje. Afzonderlijk van elkaar kijken de mannen op hun telefoon, dan naar het bord met de vertrektijden, naar de deuren, en weer terug. Geen woord wordt gewisseld. Totdat het oog van de één op de foto op het spandoek van de ander valt. Het blijft even stil.
‘Irina? Wacht jij op Irina uit Cheboksary?’
Lees hier verder.